Zbigniew Preisner

Przewodniczący Jury Off Plus Camera 2010. Urodzony w 1955 roku w Bielsku-Białej światowej sławy polski kompozytor muzyki filmowej i teatralnej. W przemyśle filmowym zadebiutował w 1982 roku muzyką do „Prognozy pogody” Antoniego Krauze. Międzynarodowe uznanie przyniosła mu współpraca z Krzysztofem Kieślowskim zapoczątkowana filmem „Bez końca” (1984). Wspólnie zrealizowali 17 filmów. Po śmierci reżysera Preisner poświęcił mu swoje pierwsze wielkoformatowe dzieło „Requiem dla mojego przyjaciela”. Współpraca z Kieślowskim otworzyła przed nim drzwi do pracy z innymi cenionymi twórcami, wśród których są m.in. Louis Malle, Thomas Vinterberg, Luis Mandoki, Søren Kragh-Jacobsen. W 2006 roku współpracował także z Davidem Gilmourem nad płytą „On An Island”.

Zbigniew Preisner jest laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym francuskiego Cesara i Srebrnego Niedźwiedzia ma MFF w Berlinie. Trzykrotnie (lata 1991-1993) otrzymał również tytuł najlepszego kompozytora od Stowarzyszenia Krytyków Los Angeles.

John Cooper

Od 2009 roku Dyrektor Sundance Film Festival (wcześniej pełnił tam obowiązki Dyrektora Programowego), najważniejszej imprezy filmowej poświęconej kinu niezależnemu na świecie. Do amerykańskiego Sundance Institute dołączył w 1989 roku przyczyniając się do rozwoju samego instytutu oraz związanego z nim festiwalu. Za jego sprawą festiwal otworzył się na nowe technologie prowadząc działania umożliwiające wirtualne uczestnictwo w imprezie poprzez Internet. Prowadzi dystrybucję krótkich metraży poprzez iTunes, czy Netflix. Wspiera również Art House Projekt, którego ideą jest dystrybucja wybranych tytułów festiwalowych w kinach arthousowych. Pomysłodawca Global Shorts Film Project, który jednoczy niezależnych filmowców z całego świata.

John Cooper jest dziś jedną z najbardziej znanych postaci w świecie kina niezależnego. Za jego sprawą Sundance Film Festival po raz pierwszy w historii nawiązał partnerstwo z inną imprezą filmową, którą jest Off Plus Camera.

Mike Figgis

Reżyser, producent, aktor, kompozytor, scenarzysta i pisarz. Urodził się w 1948 roku w Carlisle w Wielkiej Brytanii. Przed rozpoczęciem kariery filmowej udzielał się jako muzyk (m.in. w zespole Gas Board współtworzonym przez Bryana Ferry’ego) a także w grupie teatralnej People Show. Doświadczenie muzyczne i teatralne wykorzystał w multimedialnym spektaklu „Slow Fade”, w którym do głosu doszły również jego zainteresowania filmowe. Za jego właściwy debiut filmowy uznawany jest „Burzliwy poniedziałek” z 1988 roku (w 1984 roku zrealizował jednak film „The House”). Szeroki rozgłos przyniósł mu artystyczny melodramat „Zostawić Las Vegas” (1995) z Nicholasem Cagem oraz Elisabeth Shue. Film otrzymał kilka nominacji Amerykańskiej Akademii Filmowej, w tym dla najlepszego reżysera.

Figgis z równym powodzeniem uprawia kino rozrywkowe (m.in. „Mr Jones”, „Wydział wewnętrzny”) oraz autorskie (np.„Zostawić Las Vegas”, „Timecode”), w którym łączy często funkcje reżysera, scenarzysty, kompozytora.

Thomas Vinterberg

Urodzony 19 maja 1969 roku w Kopenhadze jeden z najsłynniejszych współczesnych duńskich reżyserów. Jest absolwentem Państwowej Szkoły Filmowej w Danii, którą ukończył w 1993 roku. Dwa lata później wspólnie z Larsem von Trierem stworzył głośny manifest „Dogma 95”. Jego celem było przełamanie negatywnych tendencji w kinie współczesnym i powrót do filmowego naturalizmu. Zawarte w manifeście koncepcje wykorzystał w swoim obrazie „Festen” (1998) wyróżnionym m.in. Nagrodą Jury Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes oraz 7 nagrodami Duńskiej Akademii Filmowej. Pierwszą anglojęzyczną produkcją Vinterberga było futurystyczne „Wszystko dla miłości” (2002), po której zrealizował „Moja droga Wendy” (2005). Ostatnim jak dotąd dokonaniem w dorobku twórcy jest „Submarino” (2010) pokazywane w konkursie głównym tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie.

Lili Taylor

Lili Taylor to ikona amerykańskiego kina, nie tylko niezależnego. Urodziła się w 1967 roku w Glenoce, w stanie Illinois i dorastała na przedmieściach Chicago. Chodziła do liceum New Trier, gdzie zagrała swoją pierwszą rolę w produkcji teatralnej „The Effect of Gamma Rays on Man-in-the-Moon Marigolds”. Aktorka uczęszczała później do szkoły teatralnej Goodman, na uniwersytecie DePaul. Taylor występowała z grupą teatralną The Naked Angels w Nowym Jorku, a następnie założyła własną trupę Machine Full, z którą zadebiutowała jako reżyser, inscenizując „Halcyon Days” w teatrze Work House. Taylor rozpoczęła swoją karierę na dużym ekranie rolą w słynnym „Mystic Pizza”, w którym wystąpiła u boku Julii Roberts. Od tego czasu jej kariera filmowa potoczyła się błyskawicznie. Aktorka pracowała, m.in., z Robertem Altmanem (z którym nakręciła kultowe „Na skróty”; rola w filmie przyniosła jej specjalnego Złotego Globa dla najlepszego zespołu aktorskiego i Puchar Volpi na MFF w Wenecji oraz „Pret-a-Porter”), Emirem Kusturicą (zagrała jedną z głównych ról w jego legendarnym już obrazie „Arizona Dream”) i Johnem Watersem („Fotokłopoty”). Pojawiła się w „Czterech pokojach”, „Domu Nadziei” i „Strzelałam do Warhola”, za który odebrała nagrodę na festiwalu Sundnace za wybitną kreację aktorską. Taylor jest laureatką Independent Spirit Awards za rolę w „Świętych Domowego Ogniska”, była też trzykrotnie do nich nominowana za swoje kreacje w: „Świetlistym Aniele”, „Uzależnieniu” i „Oszustach”.

Źródło: OffPlus