Moje 89 pokolenie – Nakręć, co Cię kręci!
Powiedzieć, że wiele zmieniło się nad Wisłą przez ostatnie 23 lata, to banał. Spojrzeć na współczesną Polskę okiem pokolenia urodzonych po 1989 roku, stworzyć kolaż złożony z marzeń i lęków, cnót i przywar generacji osób, dla których III RP to nie raj odzyskany ani kraj zawiedzionych oczekiwań, lecz zrządzenie losu, w którym przez przypadek tylko, przyszło im dorastać – to już wyzwanie niebanalne i piekielnie trudne zarazem. Nie sprostała mu jak dotąd socjologia, ale być może uda się setkom wyposażonych w cyfrowe kamery, aparaty fotograficzne i komórki młodych twórców – amatorów, którzy wezmą udział w projekcie Moje 89 Pokolenie. I Ty możesz być wśród nich!
Czy w ogóle istnieje coś takiego, jak „pokolenie 89”? Czy młodzi ludzie urodzeni w wolnej Polsce tworzą generację o dającym się sportretować obliczu? Jeśli tak, to jaka twarz spoglądałaby na nas z takiego obrazka? Jeśli nawet okazałoby się, że mamy tu do czynienia raczej z mozaiką postaw, światopoglądów, dążeń i stylów życia, dla których nie sposób znaleźć wspólnego mianownika, to już samo to odkrycie wiele mogłoby nam powiedzieć o współczesnej Polsce. Jedno jest jednak pewne, „pokolenie 89” – czymkolwiek by nie było – ma wreszcie szansę, by przemówić własnym głosem, a nawet więcej, by za pomocą obrazu i dźwięku stworzyć swój autoportret. Wszystko za sprawą projektu Moje 89 Pokolenie, który zapowiada się na wydarzenie bez precedensu w historii polskiej kinematografii.
Sprawcą całego zamieszania jest reżyser Paweł Jóźwiak-Rodan, twórca nagradzanych na festiwalach i emitowanych w Telewizji Polskiej filmów dokumentalnych (Mama, tata, Bóg i szatan, Agnieszki tu nie ma) oraz krótkometrażowego filmu fabularnego Osiem9 – niepokojącej opowieści o polskich nastolatkach urodzonych po 1989, pesymistycznej wizji pokolenia, któremu sens życia wymyka się z rąk. Film ten pozostawił w jego twórcy przekonanie, że przedstawiony w nim obraz polskich nastolatków, stanowi dopiero pierwszy krok w kierunku stworzenia pełnego portretu młodego pokolenia. Jóźwiak-Rodan zrozumiał, że aby tego dokonać potrzebuje pomocy samych zainteresowanych i zdecydował się powołać do życia projekt Moje 89 Pokolenie. Zasady przedsięwzięcia są proste. Chodzi o to, by osoby urodzone nie wcześniej niż w 1989 roku chwyciły za kamery, aparaty, telefony komórkowe i nakręciły filmy o sobie, swoim życiu, marzeniach, miłościach, nienawiściach, o tym, co myślą i robią, jak spędzają swój czas, o emocjach, które nimi targają, o ideach, w które wierzą, lub o ich braku. Jeśli jednak osoby, które urodziły się wcześniej, poczują w sobie duszę filmowca i zdecydują się sportretować bohatera z rocznika 89+, nie ma problemu – w szczególnych, interesujących przypadkach, twórcy wybiorą również i taki materiał.
Następny etap to zgłoszenie stworzonych filmów do konkursu organizowanego przez serwis filmowy www.millionyou.com. Najciekawsze produkcje staną się częścią pełnometrażowego filmu dokumentalnego, którego premiera planowana jest na 2013 rok podczas Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi w Kazimierzu Dolnym (wszyscy twórcy otrzymają zaproszenie na oficjalna premierę).
Pierwsza z dwóch tur konkursowych ruszyła 27 kwietnia. Jeśli jesteś przedstawicielem „pokolenia 89”, urodziłeś się nie wcześniej niż w 1989 roku, możesz pokazać światu, kim jesteś, wyrazić siebie, stać się głosem swojej generacji, a przy okazji zostać współtwórcą jednego z najbardziej nowatorskich filmów dokumentalnych w historii polskiego kina! Odwiedź portal www.millionyou.com oraz profil projektu na Facebooku (tutaj), a także stronę www.mojepokolenie.pl i dowiedz się więcej. Znajdziesz tam wszelkie niezbędne informacje, dowiesz się na jakie pytania powinieneś odpowiedzieć w swoim filmie, a także video-podpowiedzi reżysera, operatora i scenarzysty o tym, jak nakręcić własny film i stać się częścią projektu Moje 89 Pokolenie.
Nikt
Przepiękny film...nie wiem co dodać...piękne kilkanaście minut. DziękuZza miedzy #6 - 15 porad, jak zostać lepszym reżyserem?
Bardzo dobre, konkretne wskazówki. Jestem ciekawa, czy współcześnie obDubel#14 - Obróbka skrawaniem (2012)
Dziękuję za recenzję i pozdrawiam :)Rumuński Szwadron
Szczerze, dawno się tak nie ubawiłem tym absurdalnym humorem. Jedyna