Nemesis

reż. Paweł Szymkowiak

Opis filmu głosi: „Opowieść o mężczyźnie, który próbuje uciec przed przeznaczeniem” – a moje pytanie brzmi: „Jakim przeznaczeniem?”. Na końcu filmu powinna się pojawić odpowiedź… ALE!

Oglądając film, wciąż nasuwała mi się coraz większa ilość pytań, z którymi (nie owijając w bawełnę) odesłano mnie na końcu z kwitkiem. Główny bohater wciąż ucieka przed zapowiedzianym przeznaczeniem, a my nie dowiadujemy się – dlaczego! Nie wiemy także – Co to za przeznaczenie? I co mężczyzna miałby do stracenia, gdyby przegrał walkę? Dlaczego nie zabił? Gdybym chciała, to takich znaków zapytania mogłabym postawić znacznie więcej…

Tak, więc poczęstowaliście mnie, jako widza szczątkami informacji niedostarczającymi wystarczająco wiedzy, abym była w stanie zrozumieć, o co tak naprawdę chodzi. Powiedziałabym jeszcze inaczej… Nie zdziwiłoby mnie, gdyby nagle w jakiejś scenie pojawił się różowy króliczek. Tak po prostu, bez najmniejszego sensu i uzasadnienia.

Dalej! Charakteryzacja… Tutaj pozwolę sobie przytoczyć początek filmu, który jest dla mnie porażką reżysera. Rozumiem, etiuda jest niezależna, kręcona najniższym kosztem, ale nie przesadzajmy, dobra? Jeśli ktoś ma zamiar kręcić filmy z tak niskim poziomem charakteryzacji niech lepiej w ogóle się do tego nie zabiera. Chłopak zostaje pobity, ale brakuje potu, krwi – brakuje jakiegokolwiek realizmu. Nie musieliście go ubierać w koszule i kazać mu klęczeć, bo skoro nie chcecie marnować ładnych ubrań, idźcie do sklepu z używanymi ciuchami i oszczędzając poświęćcie trochę kasy dla produkcji. To w porównaniu z kosztami profesjonalnych etiud, czy większych niezależnych filmów jest niczym. Po drugie gra aktorska jest momentami dobijająca. Nie dość, że chłopak nie jest przerażony i po prostu klęczy na podłodze, to dodatkowo w momencie podnoszenia nie boi się niczego. Bez najmniejszego sprzeciwu robi dokładnie to, czego oni chcą.

Kolejny rzucający się błąd w oczy? Dialogi. Antagonista wspomina o zaburzeniu porządku trwającego 200 lat, ale tak naprawdę znowu nie dowiadujemy się, o jaki porządek chodzi. Jeśli o czymś wspominacie warto pokazać (nie skrócić, bo to też nie opowiadanie), co macie na myśli. Jako widzowie możemy dopowiadać sobie wszystko, ale potrzeba nam fundamentów. Twórcy mogą ominąć nieistotne wątki lub ostatnią scenę (niech widz wymyśli w swojej głowie np. dobre zakończenie), ale unikanie tak istotnych spraw to okrajanie filmu. Osobiście mogłabym wyciąć kilka scen, pomiędzy wkleić napisy, dodać muzykę i otrzymałabym dobry trailer. Niestety w tym filmie dialogi zostały użyte, jako podstawa wspomnień, a zamiast tego powinna pojawić się przeplatana rzeczywistość z retrospekcją!

Następny niedostatek… Magiczne filiżanki i inne czarodziejskie gadżety w filmie. Od samego wstania bohatera z łóżka domyśliłam się, że pojawi się druga osoba z powodu… obecności dwóch filiżanek z kawą. Jest to błąd, którego nie powinno być. Nie dość, że mężczyzna wyraźnie pije wczorajszą kawę – bo tak sobie to właśnie wytłumaczyłam – to jeszcze ma dwie porcje. Powiedźcie mi po co? Jeśli chcieliście zrobić z niego playboya, który uwielbia zabawę jednonocną, to coś wam nie wyszło. Wypowiedzenie kilku damskich imion w niczym nie pomaga.

Czarodziejskie gadżety? Kartka z narysowanym pistoletem! Była ona tak magicznie pognieciona, że nie mogłam na nią patrzeć. Nawet nie chciało wam się rysować drugi raz broni do poprawek. Więc skoro lenistwo dało się we znaki, trzeba było uruchomić ksero, zrobić kilkanaście kopii i mielibyście szkic na wyjścia awaryjne, czy duble! ALE! Z tą kartką pojawiło się nowe pytanie: „JAKI ZNOWU STRZAŁ?”. Ciągle wspominacie o wystrzale… Zawiódł kogoś… Zburzył porządek… Ale nie wiadomo tak naprawdę w jakiej sytuacji i kogo zawiódł? Miał zastrzelić Herkulesa, ale po co? Dlaczego nie podołał zadaniu (tylko nie mówcie, że tekst: „Nie urodziłem się z bronią w ręku” to wytłumaczenie!)?

Idąc dalej tym tropem, czas na piękną istotę leżącą na łóżku… On wstaje, jest sam, odwraca się i? Pojawia się tajemnicza kobieta. Aktor niezaskoczony, jakby wiedział, że ona tam będzie. ŹLE…
Używanie obcych imion przeplatanych z naszym językiem także nie polecam autorom, ponieważ nie brzmi to fajnie. Nie ukrywając, że obcojęzyczne imiona wypowiadane z taką łatwością przez bohatera też mnie zaskoczyły (a tak naprawdę powinny jego). Nie wiem czy akcja miała rozgrywać się w innym kraju, rzeczywistości czy miały one zostać wplątane w naszą społeczność… Jest tu tyle luk, że już sama we wszystkim się pogubiłam.

Plusem może być końcowa walka. Jest interesująca, znaleźliście wyjścia, w których nie potrzebujecie kombinować z efektami specjalnymi, chociaż przyznam, że realizm scen przez to kuleje. Tak, więc mimo wszystko wolałabym, aby twórcy znajdowali inne rozwiązania, lub omijali momenty, którym nie mogą podołać w realizacji.

Twórca miał dobry pomysł, ale niestety nie wykorzystał tego odpowiednio. Mogłaby być z tego całkiem ciekawa produkcja, lecz niestety potrzebowałoby to więcej czasu i pracy. Ktoś, kto tworzył dialogi (przed lub w trakcie kręcenia) zbytnio się nie zastanawiał. Charakteryzacja, efekty specjalne i fabuła – masakra. Skoro zabieracie się za film z gatunku sci-fi to mogliście zainwestować w efekty. Nawet na poziomie minimalnym.

Jak na wiedzę, którą chcieliście przekazać film jest zdecydowanie za krótki. Ja wydłużyłabym go, co najmniej dwukrotnie, a nawet trzykrotnie, aby zamieścić w nim wszystkie potrzebne wątki. O głównej roli powinniśmy wiedzieć dużo! Jak mam kibicować wygranej, gdy nawet nie wiem, w jakiej intencji on walczy? Czy w słusznej? A może tak naprawdę, źle zrobił przerywając słynny „porządek”?

Reasumując, oglądanie filmu polecam ze względu na możliwość przyjrzenia się błędom i wyciągnięcia z niego wniosków. Piszę to teraz do każdego, najbardziej do osób, które dopiero zaczynają zabawę z filmem. PODSTAWĄ JEST SCENARIUSZ! (Oczywiście można go później zmieniać, ale bez niego nie powinno się ruszać kamery!) Napiszcie go, odłóżcie na dzień, dwa, tydzień… Nie myślcie o nim, zajmijcie się czymś innym. Następnie weźcie zapełnioną kartkę i przeczytajcie. Zobaczycie, że sami znajdziecie błędy, których kilka dni temu nie dostrzegaliście. Nie spieszcie się i nie róbcie nic na siłę. Lepiej zrobić coś później niż na samym starcie spalić swoją szansę.

Film można obejrzeć tutaj.

Zapraszamy do oglądania i komentowania filmu. Wyrażając swoją opinię możesz pomóc nam ulepszać kino amatorskie.