„Paranoum” (2013)

Reż. Remigiusz Kolasa, Jerzy Kacprzak

Bardzo często poszukujemy przygód i choć nasze życie jest pełne wrażeń, wciąż staramy się coś zmienić, udowodnić. Dla najodważniejszych sposobem na porządną rozrywkę jest zabawa z życiem poza grobowym na Ziemi…

„Paranoum” to sklejka filmów nagranych w dniu 19.04.2013 roku w opuszczonym budynku w Pile. Garstka przyjaciół wyrusza na poszukiwanie zdarzeń paranormalnych, podobnych do historii ukazanych w produkcjach komercyjnych, takich jak np. „Grave Encounters”. Historia, choć zdecydowanie mniej naładowana sztucznymi efektami, potrafi niejednokrotnie podnieść ciśnienie. Etiuda zawiera w sobie elementy grozy, czarnego humoru oraz zdecydowanie przejawia się ogromną improwizacją działającą lekko na korzyść produkcji.

Film nie jest owiany wielką nudą, chociaż akcja rusza dopiero w połowie. To właśnie jest sporym minusem: „Zbyt długi wstęp”. Ile produkcji pokazywało nam już początki, czyli przedstawianie członków ekipy, których tak naprawdę moglibyśmy poznać w trakcie rozwijania się akcji. Co prawda takie zagranie daje nam efekt dokumentu, ale może nas także zniechęcić do przeżywania dalszych losów z bohaterami.

Prawda, czy fikcja? Improwizacja, czy działanie według planu? To kwestia indywidualnego wyboru. Większość krzyknie pewnie jednoznacznie: ściema! A czy znajdzie się ktoś kto naprawdę w to uwierzy? Choć przynajmniej po części? Bohaterzy zarzekają się, że sytuacja z oknem jest prawdziwa. Można im wierzyć?

„Amatorka w pełnej amatorce – czyli to wcale nie jest fajne!”. Słaba widoczność, wykorzystywanie kamer o słabej rozdzielczości (jakości), gdzie bieganie z latarką utrudnia nam oglądanie. Długo oczekiwane (dość) słabe momenty przerażenia, no i nie da się ukryć czasami bardzo drażniące błędy logiczne. Ta cała mieszanka umieszczona w jednym miejscu może okazać się bardzo niebezpieczna i ryzykowna. Taka improwizacja i poszukiwanie prawdy jest w wielu wypadkach nieopłacalne.

Zatrzymam się na chwilę przy zagubionych kluczykach od auta! No, cóż innego może zatrzymać nas w wyludnionym miejscu, jak nie te nieszczęsne klucze od samochodu. Czy to nie jest zbyt mocno przewidywalne i często spotykane? Ile razy spotkaliśmy się ze strachem aktorów, którzy zmuszeni są wrócić do środka, bo nie mają jak uciec?

Kolejną sprawą są puszczane dźwięki płaczu dziecka, które już nie raz słyszeliśmy w naszych głośnikach w trakcie seansu. Nie wzbudza już to emocji, bynajmniej nie w moim wypadku.

Nieszczęsna kamera leżąca na ziemi też jest dość dziwnym zjawiskiem. Pozostawiona na korytarzu nagrywa obraz, a gdy kamerzysta po nią wraca leży spokojnie na ziemi bez żadnego szwanku. No niestety, ale gdyby taka delikatna kamerka tak po prostu opadła na ziemię to słaba bateria byłaby najmniejszym problemem. Nie licząc, że ten upadek nie został nam do końca wyjaśniony. Koleś przeszedł i co? Kamera dalej stała i nagrywała.

Ostatecznie zastanawiam się, jakie odczucia wzbudził we mnie ten film i ciężko jest mi to określić. Etiuda jest w miarę interesująca, chociaż filmy z rejestrowaniem zjawisk paranormalnych wyrastają, niczym grzyby po deszczu. Jest ich od koloru do wyboru i choć niezależne produkcje mają szersze pole do popisu, w tym okazie nie widzę nic szczególnego. Brakuje mi, jakiegoś konkretnego powodu do polubienia projekcji, bo dla mnie to tylko kolejna kopia na miarę amatorskiego kina. Czy innowacyjne, wyszukane pomysły naprawdę się już wyczerpały?

OCENA AKTORÓW:

Remik – ☻ ☻ ☻ ☻ ☺

Nati – ☻ ☻ ☻ ☺ ☺

Kinga – ☻ ☻ ☻ ☺ ☺

Ania – ☻ ☻ ☺ ☺ ☺

Mati – ☻ ☻ ☺ ☺ ☺

OCENA OGÓLNA:

FABUŁA – 2,8

GRA AKTORSKA – 2,8

BŁĘDY LOGICZNE – 3,5

DŹWIĘK – 3,8

CHARAKTERYZACJA – 3,5

MUZYKA – 3,2

ŚWIATŁO – 3

KADRY – 3,2

BŁĘDY TECHNICZNE – 3,2

DIALOGI – 3,5

KLIMAT – 4

ŚREDNIA: 3,3

     DLACZEGO TAKA OCENA?

Film można znaleźć na naszej stronie.

Zapraszamy do oglądania i komentowania filmu. Wyrażając swoją opinię możesz pomóc nam ulepszać kino amatorskie.

 Zobacz ranking TOP 10 najlepszych filmów recenzowanych w Dublu!